Ryby i rekiny PL

W płytkich i ciepłych wodach niecek jeziorowych, które pokrywały dużą część regionu Podgórza Karkonoskiego (Podkrkonoší) w młodszym paleozoiku, wiele zwierząt znalazło bardzo sprzyjające warunki do życia. Z tych wyższych dobrze rozwijały się tu rekiny, ryby i inne ryby właściwe. Ówcześni przedstawiciele ryb należeli w większości do promieniopłetwych ryb kostołuskich (ganoidalnych). Te chrzęstnoszkieletowe ryby miały stosunkowo solidną budowę ciała, z asymetryczną płetwą ogonową i grubymi błyszczącymi łuskami o typowym kształcie rombu lub prostokąta. Służyły im one głównie jako ochrona przed większymi drapieżnikami, ponieważ same osiągały maksymalną długość kilkudziesięciu centymetrów. Do ich żyjących obecnie krewnych należą np. amiowate, jesiotry i wielopłetwcowate. Rybom tym dotrzymywały towarzystwa fałdopłetwe (akantody), wymarła gromada kręgowców podobnych do ryb. Z wyglądu przypominały rekiny, ale dorastały maksymalnie do długości 10-30 cm. Miały opancerzone ciało pokryte pancerzem zbudowanym z grubych, drobnych łusek, a głowa była osłonięta kostnymi płytkami. Krawędź płetw była wzmocniona twardym kolcem, który jest najczęściej znajdowany jako skamielina. Akantody były aktywnymi drapieżnikami i prawdopodobnie stały u początków rozwoju bardziej współczesnych ryb promieniopłetwych i rekinów. Rekiny były na szczycie łańcucha pokarmowego. Dorastały do 1 m długości i nie miały konkurencji w ówczesnych wodach. Do ich charakterystycznych cech należą: duży pysk uzbrojony w trójkątne zęby, wyraźny kolec piłokształtny wystający z tyłu głowy i długa płetwa grzbietowa rozciągająca się na całej długości ciała.  

Z terenu geoparku opisano kilka gatunków ryb kostołuskich ze sztucznego rodzaju „Amblypterus”, kilka znalezisk akantodów i rekinów z rodzajów Bohemiacanthus i Xenacanthus. Najczęściej można je znaleźć w czarnych łupkach węglowych w okolicach Semil, Koštálova i Lomnicy.