Morze kredowe PL

Około 100 milionów lat temu, w połowie okresu kredowego, na terytorium Czech wdarło się morze. Było to spowodowane znacznym wzrostem globalnej temperatury, spowodowanym efektem cieplarnianym, który dotknął planetę w wyniku zwiększonej aktywności wulkanicznej podczas rozpadu prakontynentu Pangei. W wyniku tego rozpadu powstały grzbiety oceaniczne, a dno morskie wygięło się w łuk, w związku z czym poziom oceanu na świecie osiągnął wysokość około 200 m powyżej dzisiejszego poziomu. Płytkie, ciepłe, bogate w składniki odżywcze morze, które zalało znaczną część Europy, stanowiło bardzo sprzyjające środowisko dla życia i rozwoju wielu gatunków zwierząt. Licznie rozprzestrzeniły się tu małże, ostrygi, gąbki, szkarłupnie, ramienionogi, koralowce, głowonogi, ryby, rekiny i inne zwierzęta. Na morskim dnie w dużych ilościach osadzały się drobnoziarniste piaskowce kwarcowe, opoki, margle i wapienie, a w strefie przybrzeżnej i przypływowej osady wapienne i małe rafy. 

Osady kredowe występują w Czechach często i można je znaleźć na dużej części terytorium od Moraw po północne Czechy. Zapis kopalny bywa bardzo bogaty i pokazuje ogromną bioróżnorodność ówczesnych ekosystemów. Skały kredowe pokrywają również największą część geoparku, najbardziej widoczne są chyba w postaci piaskowcowych miast skalnych w okolicach Jičína i Turnova. Znajdują się jednak również w wielu innych miejscach, w szczególności w podłożu miast z piaskowca, które są bardzo bogate w skamieniałości fauny morskiej. Można znaleźć duże kolonie ostryg, często także gąbki, jeżowce, małże, amonity, szkarłupnie czy zęby rekinów.