Mezozoik PL

Era mezozoiczna (mezozoik) trwała prawie 200 milionów lat i dzieli się na trias, jurę i kredę.

Trias

Wielki kontynent Pangea powoli się rozpadał, a obszar Masywu Czeskiego przesuwał się dalej na północ. Po wielkim ogólnym wymieraniu pod koniec paleozoiku fauna triasu została znacznie uszczuplona, w morzach przeważały głównie amonity i inne mięczaki, na lądzie dalej rozwijały się kręgowce i pojawiły się też pierwsze dinozaury. Skały wieku triasowego można w Czechach znaleźć głównie w postaci białawych drobnoziarnistych piaskowców, które dziś występują tylko na północno-wschodnich obrzeżach niecki podkarkonoskiej w okolicach miasta Červený Kostelec, gdzie niekiedy można znaleźć także ślady dinozaurów. 

Jura

Jura to okres charakteryzujący się dużym rozwojem fauny i bogatym zapisem kopalnym. Przeważają znaleziska amonitów, belemnitów, jeżowców i in. Wśród kręgowców dinozaury osiągnęły swój maksymalny rozwój, często dorastając do gigantycznych rozmiarów. Pojawiły się pierwsze ssaki, ale ze względu na swoją wielkość zbliżoną do szczura stanowiły one jedynie niewielki składnik fauny. Z końca jury znamy również najstarsze ptaki. Na terenie Czech skały jurajskie występują w bardzo niewielkim stopniu.

Kreda  

Pod koniec mezozoiku doszło do zderzenia płyt litosferycznych północnego kontynentu Laurazji i przesuwającej się na północ Gondwany. Konsekwencją tego jest znaczne fałdowanie alpejskie, które trwa do dziś. Ma to jednak marginalny wpływ na Czeski Masyw. Globalny klimat ze względu na silny efekt cieplarniany był bardzo ciepły, a poziom oceanów kilkaset metrów wyżej niż obecnie. Morze wielokrotnie wdzierało się też na obszar obecnych Czech i pozostawiało tu warstwy osadów o dużej grubości, zwłaszcza drobnoziarnistych piasków krzemionkowych. W tutejszym płytkim morzu żyło wiele grup zwierząt, od mozazaurów, ryb i rekinów, przez gigantyczne amonity po małże, ostrygi i gąbki (gatunek zwierzęcy). Po lądzie biegały różne gatunki dinozaurów i powoli zaczynały swoje miejsce zdobywać także ssaki. Powstały i szybko się rozprzestrzeniły rośliny okrytonasienne. Osady kredowe pokrywały dużą część terytorium Czech, najczęściej spotykane są w postaci piaskowcowych miast skalnych, powstałych w wyniku późniejszej erozji morskich osadów.