Ichnoskamieniałości PL

Oprócz skamieniałych roślin i zwierząt, często zachowane są także ślady ich działalności życiowej, określane jako ichnoskamieniałości, czyli skamieniałości śladowe. Stanowią one bardzo ważną i przydatną grupę skamieniałości, gdyż mogą stać się doskonałym narzędziem do badań nad sposobami życia różnych zwierząt i funkcjonowania całych ekosystemów. W przypadku zwierząt bez twardych części ciała są one często jedynym dowodem ich istnienia. Często są też dobrym źródłem informacji dotyczących wyglądu (morfologii) danego zwierzęcia. Ogromną zaletą jest ich nierelokowalność, zawsze znajdują się bezpośrednio w miejscu swojego powstania. Z reguły są one podzielone na grupy w zależności od zachowania zwierzęcia, które je zostawiło, i sposobu powstania. Możemy wyróżnić na przykład ślady przemieszczania (repichnia), ślady osadożerców (fodichnia), ślady spoczynku (cubichnia), ślady ucieczki (fugichnia), nory i jamki mieszkalne (domichnia) i in. Szczególną grupą skamieniałości śladowych są koprolity lub skamieniałe ekskrementy zwierząt. Badając te pozornie dziwaczne skamieniałości, można zdobyć cenne informacje na temat anatomii danego zwierzęcia, składu jego pożywienia (z niestrawionych resztek) itp. 

Na Podgórzu Karkonoskim (Podkrkonoší) stosunkowo często spotykamy ichnoskamieniałości pochodzące z paleozoiku. Należą do nich permokarbońskie odciski pięciopalczastych, szponiastych kończyn płazów tarczogłowych i ślady osadożerców, robaków lub owadów. Liczne są też koprolity, w większości należące do płazów tarczogłowych, ryb i rekinów. Geologiczną rzadkością są różne ślady przemieszczania rozgwiazd i innych zwierząt, zachowane w łupkach dachowych z epoki ordowiku w okolicach Železnego Brodu.